Środowiskowy Dom Samopomocy we Wronkach

Nordic Walking  to najdynamiczniej rozwijająca się aktywność ruchowa na świecie. Wszędzie dookoła widzimy osoby chodzące z kijami.

Nordic walking to forma rekreacji polegająca na marszach ze specjalnymi kijami. Wymyślony został w Finlandii w latach 20. XX wieku, jako całoroczny trening dla narciarzy biegowych. Znany był tam pod nazwą Sauvakävely, co oznacza „marsz z kijkami”.

W porównaniu do zwyczajnego marszu, nordic walking angażuje stosowanie siły do kijków z obu stron. Z tego powodu osoby go uprawiające angażują więcej partii mięśni, chociaż mniej intensywnie. Mięśnie (m.in. klatki piersiowej, tricepsy, bicepsy, ramion i brzucha) są również inaczej stymulowane niż w zwykłym marszu. To prowadzi do większego ich wzmocnienia niż przy zwyczajnym chodzeniu czy joggingu. Szczególnie:

• rozwija się siła i wytrzymałość ramion,
• łatwość wchodzenia na wzgórza,
• spala się więcej kalorii niż przy normalnym chodzeniu,
• zwiększa się stabilność przy chodzeniu z kijkami,
• redukuje nacisk na piszczele, kolana, biodra i plecy, co daje korzyści dla osób ze słabszymi stawami i nie dość silnymi mięśniami,
• odciążone są stawy, co jest szczególnie ważne dla osób starszych.

Nordic walking można uprawiać bez względu na wiek, kondycję czy tuszę, zarówno nad morzem, w lesie, parku oraz w górach – przez cały rok.

Najważniejsze elementy techniki nordic walking:

1. Ręce i nogi pracują naprzemiennie (lewa ręka – prawa noga itd.)
2. Ruch ręki wyprowadzany jest z ramienia, nie z łokcia!
3. Ręka z przodu wychodzi do wysokości pępka, a z tyłu wyprowadzana jest poza linię pośladków.
4. Dłoń zaciska się z przodu na rękojeści kija, następuje wbicie i potem rozluźnia się, aż do całkowitego puszczenia kija za biodrem.

Ważne elementy techniki nordic walking:

1. Kroki w nordic walking powinny być długie.
2. Kij powinien wbijać się w przestrzeni pomiędzy tylną nogą, a środkiem długości kroku.
3. Kije powinny unosić się w momencie wyprowadzania ręki do przodu, nie powinny szurać po podłożu. Podniesienie musi być spowodowane samym wymachem, nie trzymaniem rękojeści.
4. Sylwetka chodzącego powinna być wyprostowana.
5. Krok powinien rozpoczynać się z pięty.
6. Ręce powinny pracować symetrycznie względem siebie, tzn. jednakowo i równolegle, bez odchodzenia na boki.
7. Wbicie powinno być odczuwalne.
8. Chodzący powinien wykorzystywać rotację tułowia i pracować również całymi barkami.

Drodzy uczestnicy,

zachęcam do aktywności ruchowej z kijkami lub bez ;-) Bierzcie przykład z Renaty, Danusi, Krysi i Stasi, którym ani słońce ani śnieg nie przeszkadza w marszach z kijkami.

Ryszard Jagolicz